Verblijf in Hoi An (1)

Heerlijk uitgeslapen vanochtend, Ria gaat vanmiddag vanaf 16:00 met nog een aantal deelnemers uit de groep een les, Vietnamees koken volgen, in een restaurant in het stadje. Ik zie dat niet zo zitten en heb daardoor de gehele dag ter vrije besteding. Vanochtend eerst heerlijk gezwommen in het hotel zwembad. Tegen twaalven zijn Ria en ik naar het toeristisch stadje gewandeld. Hoi An heeft een hele oude autovrije binnenstad met veel water en een aantal bruggen. Het is super toeristisch, vergelijk het met "ons" Venetië. We hebben in een van de vele restaurantjes een broodje ge-eten. Het is drukkend warm, ongeveer 29 oC, maar dan wel met een hele hoge luchtvochtigheid.
Daarom heb ik direct na het uitstapje naar het stadje het zwembad maar weer opgezocht. Ria en de rest van de kookgroep werden per taxi bij het hotel opgepikt. Ik ben met een van de beschikbare hotel fietsen naar het strand gefietst, toch nog wel een afstand van ongeveer 5 kilometer. En dan ben je ineens deelnemer van het hectische verkeer hier. Men toetert voortdurend om aan toegeven (waarschuwen) dat er een gemotoriseerd voertuig aan komt, dat gaat echt de gehele dag door. Men stop hier niet voor een zebra, je moet gewoon de weg oplopen en oogcontact zoeken en dan stoppen ze wel. Ik heb hier haast nog nooit iemand boos gezien in het verkeer, dat heb je bij ons dan weer wel. Op weg naar het strand rijd ik langs rijstvelden met hier en daar een waterbuffel in het veld. Ik passeer ook een rivier, die heb je hier heel veel, Vietnam is een zeer waterrijk land. Bij het strand is een toegang waar een politiefunctionaris in een hokje midden op de weg een en ander in de gaten houdt, ik mag niet met de fiets helemaal naar het strand. Even voor het strand kan ik de fiets stallen voor 10.000 Vietnamese dong ( € 0,40). Op het strand, staan strandtenten, een flinke slag groter dan bij ons. Als ik terug kom bij het hotel is het al donker. Vervolgens ben ik naar het oude centrum gelopen om Ria weer op te halen. Ze waren nog lang niet klaar, ik heb me onder in de kroeg vermaakt met een lekker koel Saigon biertje.

Van Hue naar Hoi An

Vanochtend hebben we de grote stad Hue verlaten en gaan verder naar het zuiden. We komen bij de Lan Co Beach. Aan dit strand zijn drie weken geleden twee Nederlandse toeristen verdronken. We stoppen hier even voordat we de Hay Van pas - ook wel "wolkenpas" genoemd - over gaan. Eerst leek het er op dat we de tunnel door de berg zouden nemen omdat het vanochtend eerst nog regende. Het weer klaarde helemaal op zodat we toch over de pas gaan. Deze pas is door de Franse kolonisten begin 20e eeuw aangelegd. De tunnel is van veel recentere datum en is de langste tunnel van Vietnam. Bovenop de pas staan aan aantal bunkers, in de Vietnam oorlog was dit een hele strategische plaats. Met het passeren van de Hai Van pas gaan we over van het vier seizoenen gebied naar de tropen. We dalen af en zien de stad Da Nang liggen. Het ligt aan de voorheen genoemde Zuid Chinese zee, dit stuk zee heet nu volgens Vietnam de Oost Vietnamese zee.
De Vietnamezen hebben een gruwelijke hekel aan de Chinezen. Dit komt door de vele overheersingen van China in de verre geschiedenis, maar ook door incidenten van veel recentere datum: de beruchte Cambodjaan Po Pot was een bondgenoot van China (Cambodjaanse bedreiging Zuid Vietnam 1975); in 1979 was er een drie maanden durende invasie van China in Noord Vietnam; China claimt eilandjes die ooit in een ver verleden aan Vietnam zijn toegewezen. China claimt zelfs eilandjes die bij de Filepijnen en Indonesië liggen, het is allemaal te doen om olie!! China heeft heel recent nog een olieplatform bij een van de Vietnamese eilandjes geprobeerd te leggen, dit tot grote woede van de Vietnamese bevolking.

Nabij Da Nang komen we bij de Ni Kay Beach, voorheen China Beach. We hebben hier een stop gemaakt. Dit was het strand waar de Amerikaans militairen verbleven tijdens verlof gedurende de Vietnam oorlog. In het begin van de middag komen we aan in Hoi An, een van de belangrijkste toeristencentra van Vietnam. Hoi An was een belangrijke handelscentrum in de 16e en 17e eeuw. Nederland had hier in die tijd een handelspost (Verenigde Oostindische Compagnie VOC). De oude binnenstad is een goed bewaard gebleven Zuidoost Aziatische handelsstad. Na de lunch in Hoi An hebben we ingecheqt bij het hotel wat dicht bij de oude en autovrije binnenstad ligt. In de namiddag hebben - nadat ik zelf nog gauw even heb gezwommen - we als groep een stadswandeling gemaakt in de oude binnenstad. We blijven hier 3 ! nachten.

Het weer vandaag: bij vertrek in Hue regen, daarna snel opklaringen en volop zon, middag temperatuur 28 oC.

Hue

Vandaag geen reisdag maar gaan we Hue verkennen. We staan alweer heel vroeg op: 06:00 uur. We gaan naar de verboden stad (Tu Cam Thanh), dat is een ommuurd gedeelte van de stad dat in de keizertijd ( 980 - 1956) alleen toegankelijk was voor de keizer en zijn gevolg. In die tijd was Hue de keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Helaas is in de onafhankelijkheidsoorlog (tegen de Fransen) en de Vietnamoorlog direct daarna 75% van de paleizen in de verboden stad vernield. Men probeert onder de vlag van Unesco een aantal paleizen weer op te bouwen. Veel van de galerijen die we zien zijn de afgelopen 20 jaar hersteld. De verboden stad is in Hue gesticht in 1802, dus nog niet eens zou heel erg oud. De muur om het complex heen is nog helemaal intact.
Na dit bezoek van ruim twee uren zijn we naar de Thien Mu pagode gereden, dit is een soort verblijfplaats voor monikken. Vanuit deze pagode is de monnik Tich Quang Duc met zijn auto in 1963 naar het toenmalige Saigon gereden en heeft zichzelf uit protest in brand gestoken. De auto waarmee hij naar Saigon is gereden staat hier opgesteld.
Vervolgens zijn we vanuit deze plaats een drakenboot opgegaan en een stuk over de parfumrivier gevaren. Aan het eind van de boottocht pikte de bus ons weer op en zijn we naar een van de in de zuidelijke van de stad gelegen tombes (Tu Duck tombe) gereden van een van de keizers. De keizers hadden de gewoonte om grote laatste rustplaatsen te bouwen.
Na dit bezoek hebben we de lunch genuttigde aan tafel bij Boedhistische nonnen, de lunch was geheel vegetarisch. Om 14:30 uur waren we terug in het hotel en hadden de rest van de dag ter vrije besteding.

Het weer vandaag: zwaar bewolkt met miezer regen, middagtemperatuur 26oC, het schijnt dat het in Hue haast altijd regent.

Van Dong Hoi naar Hue (tunnelcomplex Vinh Moc)

Vanochtend konden we uitslapen, na het late ontbijt hebben we gezwommen in een van de zwembaden van het resort. Het resort ligt pal aan zee. We hebben met elkaar langs het strand gelopen, de zee is zeer ruw. Het is zwaar bewolkt maar de temperatuur is uitstekend.Rond 13:00 uur vertrekken we weer en beginnen met een mini stadstoer door Dong Hoi. Als eerste bezoeken we een kerk welke nog in dezelfde staat verkeert als vlak na de bombardementen waar Dong Hoi in de Vietnamoorlog door getroffen is. Dong Hoi was de laatste grote plaats vanaf het noorden aan de Noord - Zuid Vietnamese grens. Vervolgens rijden we naar het tunnelcomplex van Vinh Moc. Op weg hierheen (het ligt wat achteraf) komen we door landbouw gebied met peperplantages en akkers met casave planten. De tunnels zijn gebouwd als toevluchtsoord voor dorpsbewoners om te ontsnappen aan de intense Amerikaanse bombardementen. Het was in gebruik tussen 1966 en 1972. Het complex bestaat uit drie diepte niveau's, 10 m; 15 m en 20 meter diep. Wij zijn het tunnelcomplex in geweest, in de tunnelcomplex bevinden zich waterputten, keukens, kamers voor elke familie en medische ruimtes. Ongeveer 60 families leefden 6 jaren lang in dit complex, er zijn 17 kinderen geboren waarvan er nu nog 16 leven. Volgens de gids is dit gebied het meest gebombardeerde stukje land ter wereld. Dit heeft te maken met het feit dat vanuit deze plaats een strategisch eilandje vlak voor de kust van hieruit werd bevoorraad.
Vervolgens zijn we na een kort bezoek aan een peperplantage (zie foto peper) naar de voormalige Noord - Zuid Vietnamese grens gereden. Vlak voor de Vietnam oorlog was hier een situatie vergelijkbaar met dat van Noord en Zuid Korea, Een aantal grote luidsprekers aan weerszijden van de voormalige grens staan er nog. De grens werd gemarkeerd door een rivier, halverwege de brug is de exacte grens. Wij zijn de grens (de brug) lopend gepasseerd (zie foto). Aan de zijde van Zuid Vietnam staat een groot standbeeld van een moeder en een kind. Zij staan symbool als wachtenden op hun geliefde strijder over de grens.

Van Vinh naar Dong Hoi

Vanochtend zijn we na het ontbijt al om 06:45 uur vertrokken, het weer is grijs maar nu wel droog, de temperatuur ruim 20oC. Als eerste hebben we een plaatselijk traditionele markt bezocht. Het is deels overdekt met golfplaten en tentdoek, of wat er op lijkt. Het is niet een markt zoals we bij ons gewend zijn. Veel pas geslacht vlees ligt op tafels, compleet met alle ingewanden. Op een ander deel levende kippen, eenden, vissen en geslachte kippen of kippen die geslacht worden. De gids had ons onderweg al gewaarschuwd, ze slachten hier in een enkele geval ook nog wel eens honden. en ja hoor er lagen er twee, ik heb het maar niet gefotografeerd. Volgens de gids gebeurt dit alleen nog in Noord Vietnam, de overheid wil dit gaan verbieden. Verder was er natuurlijk ook groente, kleding en gereedschappen.
Na het bezoek zijn we naar een oorlogsmonument gegaan, op deze plaats zijn in de Vietnam oorlog (rond 1970) 10 meisjes in de leeftijd van 17 tot 24 jaar in een maal gedood door een bomexplosie. Deze gebeurtenis heeft zoveel indruk gemaakt op de plaatselijke bevolking dat ze hiervoor een groot monument hebben opgericht. De bomkrater waarin de meisjes zijn getroffen heeft men in oorspronkelijke staat behouden. Naast het monument is een museum waarin de foto's van de meisjes hangen (zie ook foto's). Verder staan op het terrein een Amerikaanse bommenwerper van het type wat de bom hier ooit heeft afgeworpen. Er worden dagelijks offers voor de 10 meisjes gebracht, zoals we nu zien, papieren schoenen die men in een vuur laat verbranden (zie foto), op deze wijze denken de Vietnamezen dat het de meisjes niet zal ontbreken aan schoenen. Allemaal weer heel indrukwekkend, zeker omdat ik me als de dag van gisteren de berichtgeving kan herinneren van deze nodeloze oorlog.
We vervolgen onze weg, tot dusver reden we heel veel in druk verkeer met vele scooters, auto's, vrachtwagens in voornamelijk lintbebouwing. Het wordt nu veel rustiger met het verkeer, de lintbebouwing is weg, daarvoor in de plaats zien we nu dicht beboste hellingen met alweer die typische compacte bergen. De begroeiing bestaat uit palmbomen, bananenblad bomen en andere loofbomen (jungle).We rijden over twee bergpassen en komen aan bij de unieke grotten van Phong Nha die op de werelderfgoedlijst staan. De grotten zijn onderling verbonden door de grootste onderaardse rivier. Nog lang niet alle grotten in dit stelsel zijn ontdekt. Wij gaan met de groep in een drietal boortjes de rivier op en de grotten in. We varen circa 1 kilometer de onderaardse rivier op. We zien prachtige stalactieten (de hangende) en stalagmieten (de staande zuilen) in lichtgele tot bruine kleuren. In de Vietnamoorlog zijn de grotten door de Noord Vietnamezen gebruikt als wapenopslag tegen de Amerikanen. De Amerikanen hebben diverse keren geprobeerd de toegang van deze grotten kapot te bombarderen, het is ze niet gelukt. We rijden nu verder naar ons einddoel vandaag: Dong Hoi.
De route die we rijden gaat voor een groot deel langs de Ho Chi Min trial, een logistiek systeem van paden, wegen en rivieren dat Noord Vietnam met Zuid Vietnam via de buurlanden Cambodja en Laos verbond en door het Nationaal Front voor de bevrijding van Zuid Vietnam werd gebruikt voor de bevoorrading van hun troepen. Dit gedeelte van Vietnam is het meest gebombardeerde gedeelte.
We rijden over een kaarsrecht stuk betonweg wat in deze oorlog is gebruikt als vliegveld.
Tegen 17:00 uur komen we aan in ons resort: Sun Spa resort, pal aan zee met twee zwembaden. Morgen blijven we hier tot de middag, dat wordt dus uitslapen!

Van Ninh Bun naar Thu Tuy

We hebben vanochtend eerst een tempel bezocht, het is een overblijfsel van de vroegere hoofdstad van Vietnam in de keizertijd, dat was vanaf de 11e eeuw na meer dan 1000 jaar Chinese overheersing. Daarna hebben we in diezelfde omgeving een fietstocht gemaakt met de gehele groep. Dit ging door deels door een dorp en een stukje natuurgebied met de al eerder genoemde kleine bergen. Je krijgt op deze wijze een goede indruk van het dagelijkse leven van de Vietnamezen. Het is al met al erg rommelig, er ligt redelijk veel vuil bij de straat. Veel Vietnamese families bieden wel iets te koop aan. De huizen zijn bijzonder, smal, diep en hoog, altijd wel drie bouwlagen. De zij muren hebben geen ramen. Het schijnt dat alleen smalle kavels gekocht kunnen worden, doordat er in de zijmuren geen ramen zitten kan er direct aan de bestaande woning een nieuwe woning gebouwd worden, heel vaak is de naastgelegen kavel gereserveerd voor kinderen van een familie. Ouders hebben hier de plicht er voor te zorgen dat hun kinderen een woning krijgen. De middag is gebruikt om verder naar het zuiden te rijden. We overnachten in het Saigon Kimlien hotel in Thu Thuy, We zijn hier de enige gasten in dit groot hotel, het vakantie seizoen loopt hier van april tot en met september, het ligt vlak aan zee.

Halong Bay

Vanochtend hebben we afscheid genomen van Hanoi. Op weg naar Halon Bay hebben we onderweg nog een parelkwekerij bezocht. Uiteraard kon je hier ook parels kopen. Ik heb maar enige afstand van Ria genomen. Halon City is de op twee na grootste plaats van Vietnam met iets meer dan een miljoen inwoners. Het is de grootste haven stad van Vietnam, zeg maar het Rotterdam van Vietnam. Halon Bay is een baai met meer dan 3000 kleine eilandjes, compacte bergjes. Het is een van de zeven wereldwonderen en behoort tot Unesco beschermt gebied. Wij gaan in de baai aan boord van een schip waarop we de rest van de dag en de nacht verblijven. We zijn naar een bepaald gebied gevaren alwaar naar keuze op een bamboe bootje of een kano een bepaald gedeelte tussen de eilandjes konden varen. Ria is met het bamboebootje gegaan, met nog drie andere uit de groep heeft Harm de kano genomen. We varen hier tussen een door bergjes omsloten water met tussen de bergjes door uitzicht op de rest van de zee. Bij terugkomst hebben we op het dek van het schip een demo Vietnamese loempia bakken. We zien een prachtige zonsondergang. De dag wordt afgesloten met eerst een happy hour en daarna een etentje. In de loop van de avond gaan we naar onze intieme hut waar we in tegenstelling tot de afgelopen nacht, de nacht doorbrengen in absolute stilte, met op enige afstand van ons schip, andere mooi verlichte schepen met daarachter het silhouet van de vele minibergjes midden op zee.

Tijdens de busreis krijgen we veel informatie van de reisleider. Zo is Vietnam heel erg in ontwikkeling. In basic is het een communistisch land met de “de deur open” Die deur is na 1991 open gegaan, daarvoor was het land erg gesloten. Dat betekent dat veel landen buiten Vietnam hier investeren. Zo ook Nederland, waaronder Friesland Campina, Philips en Heineken. Zo zijn hier ook een aantal waterwerken door Nederland gerealiseerd. Landen die hier investeren zijn ondermeer: Japan, Zuid Korea, Nederland, Amerika. Alle Samsung Galaxys worden hier gemaakt, dit soort fabrieken zijn wel tot 3 km lang. De Vietnamezen brengen binnenkort ook een nieuw automerk op de markt. De regering van Vietnam probeert vele buitenlandse investeerder binnen hun land te krijgen, dat doen ze door de lonen laag te houden. Uiteindelijk profiteert de Vietnamese bevolking hier ook van. Er wordt in Vietnam gigantisch aan de infrastructuur gewerkt. Zo is de weg tussen Hanoi en Saigong – ca 1800 km – in ruim een jaar tijd omgebouwd tot een meerbaans tolsnelweg. Tot een paar jaar terug verplaatsten de meeste Vietnamese zich nog op de fiets, die fiets is inmiddels omgeruild voor ontelbare scooters.

Afscheid van Halong Bay

Vanochtend wakker geworden terwijl de boot alweer vaart, de boot zet koers naar een nieuwe ligplaats in dit domein met de vele eilandjes. Vanaf dit punt gaan we na het ontbijt met een sloep die steeds achter de boot aan hangt naar de ingang van een grot in een van de vele minibergjes. Via deze plaats kunnen we zowel door de grot als ook een stukje de mini berg op, vanwaar een prachtig uitzicht over de rest van de baai. Overigens is maar 10% van de Halong Bay beschikbaar voor toeristen, de rest is beschermt gebied en alleen toegankelijk met een bepaalde missie, zoals biologen etc. We hebben hier overigens prachtig weer, een strak blauwe hemel. Na dit bezoek hebben we nog een brunch op de boot, daarna varen we weer naar de haven waar we van boord zijn gegaan. We schepen uit en vervolgen onze reis in de bus in zuidelijke richting. Onderweg zien we heel veel kerkhoven. Bij een van de kerkhoven zijn we nog gestopt om het te bekijken. Het gebruik in Noord Vietnam is dat de doden eerst in een tijdelijk graf worden begraven, na drie jaren worden ze opgegraven de botjes verzameld en definitief op grotere diepte begraven. Tijdens de reis komen we door een gebied met veel grote kerken. De gids verteld ons dat dit plaatsen zijn waar veel katholieken wonen. Circa 70 % van de bevolking is Boeddhistisch, 7% katholiek, 10% verschillende geloven en 10% is ongelovig. Overigens worden de verschillende religies ook door elkaar gebruikt. In de namiddag gaan we naar de betoverende waterwereld van Tam Coc. We varen met twee personen en een roeier(ster) over een riviertje door een gebied met ja alweer allemaal minibergjes. Het is als Halong Bay maar dan op het land. We varen hierbij nog onder zo’n miniberg door waarbij we flink moeten bukken anders stoten we onze kop tegen het rotsplafond. Het is al donker als we met het bootje terug komen. Onderweg hebben we het avondeten. Het eten valt mij tot dusver tegen, veel glibberig vlees, ook veel vis zoals Gamba's die ik dan weer wel lust als de kop er maar af is.
Na nog 30 minuten rijden komen we bij ons hotel voor vannacht: Hoang Son Peace Hotel in Ninh Binh City, zie kaartje. Hotelkamer is groot en luxueus, een grote zitkamer van 4 x 9 meter, een slaapkamer van 4 x 6 meter en een badkamer met ligbad en aparte douche, twee TV’s! Welterusten!