Verblijf in Saigon
Vanochtend zijn we weer op tijd op stap gegaan, naar het Cu Chi tunnelcomplex wat in de Vietnamoorlog door de Vietcong is gebruikt. Al eerder hebben we een dergelijk complex bezocht, maar deze is
meer als toeristisch trekpleister bekend. Dagelijks komen hier bussen vol toeristen. Wij zijn de eersten en kunnen het complex daarom in alle rust bezichtigen. Het eerste deel van het complex is al
gemaakt in de oorlog tegen de Franse kolonisten. Aanvankelijk was de lengte in die tijd 18 kilometer. In de Vietnamoorlog is dit uitgebreid tot 250 km met drie niveaus: 3; 6 en 9 meter onder
maaiveld. Het was zelfs zo dat een Amerikaanse basis gedeeltelijk over een deel van dit complex is gebouwd. Het tunnelcomplex ligt te noordoosten van Saigon en sluit aan op de Ho Gi Min route (een
door de Vietcong aangelegde bevoorradingsroute in het grensgebied met Cambodja in de jungle. Het complex is heel slim aangelegd met verborgen ingangen en boobytraps zoals kuilen met metalen spies
verborgen onder een bladerdek etc. We hebben het allemaal kunnen zien. Ik ben nog door een gedeelte van 45 meter van de tunnels "gelopen" in gehurkte houding. De Amerikanen hebben slechts 18 km van
de in totaal 250 km tunnels kunnen innemen. Ze werden steeds weer verrast door plotselinge Vietcon strijders die uit het niets verschenen.
Na dit bezoek zijn we naar de plaats gereden waar de foto (zie fotoserie) is genomen van de wereld beroemde "napalmmeisje" : Kim Phucs. Zij is op 9 jarige leeftijd slachtoffer geworden van een
napalm bombardement en was daarbij voor meer dan 50% verbrand. Wij hebben haar geboortehuis bezocht, het is een restaurantje wat nu door haar schoonzus wordt gerund. Wij hebben daar een film gezien
over Kim Phuc en hebben daar noedelsoep ge-eten. Kim Phucs woont nu in Canada, is getrouwd met een Vietnamees en heeft twee kinderen. Kim Phucs reist nu de hele wereld rond om haar verhaal te
vertellen, onlangs is ze ook in ons land geweest. Ze heeft haar geboorteplaats een aantal keren nadien bezocht. Na het bezoek aan het ouderlijk huis van Kim Phuc hebben we de naastgelegen kerkje
nog bezocht, aanvankelijk hadden ze bescherming gezocht in deze kerk.
Tegen 14:00 uur waren we terug in Saigon en hadden de rest van de dag ter vrije besteding. Ria en ik hebben de hoogste toren van Saigon bezocht en een drankje gedaan op de 50e verdieping. Daarna
hebben we nog wat in het centrum gelopen. Ook Saigon heeft nog geen metro, er wordt wel heeldruk aan gewerkt, delen van de binnenstad waren afgezet, net zoals je dat enige tijd geleden in Amsterdam
zag. Met 33oC en een hoge luchtvochtigheid is het daarna heerlijk op de hotelkamer met airco. Vanavond samen met een deel van de groep gaan we een restaurantje opzoeken voor het avondeten.
Reacties
Reacties
Indrukwekkend om al die overblijfselen uit de oorlog te zien...
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}